Wszystko wskazuje na to, że do pierwszego spotkania Fridy Kahlo z Diegiem Riverą doszło w 1923 roku, gdy Frida miała pietnaście lat. Czy przyszła artystka traktowała sztukę przede wszystkim jako środek do zdobycia serca podziwianego mężczyzny? Książka Le ClĂ©zio to podwójna biografia - biografia dwojga malarzy meksykańskich. Powiedzieć, że ich związek był burzliwy to mało. Odrzucali konwenanse zarówno w życiu, jak i w sztuce. Ĺ?amali rozmaite tabu, w swoich pracach szokowali nowatorstwem, obnażali defekty i szpetotę ludzkiego ciała, zwłaszcza tego okaleczonego i wyniszczonego chorobą. Ich twórczość miała charakter eklektyczny: wyrastała z inspiracji kubizmem, surrealizmem i kulturą prekolumbijską. Obydwoje realizowali wzorzec artysty politycznie zaangażowanego, czemu dali wyraz nie tylko w swoich dziełach. Ich wspólne życie ułożyło się w gotowy scenariusz filmu: o fascynacji rewolucją, sztuce eksperymentalnej, cierpieniu, miłości i samotności.

Historia Francji i Europy doby renesansu, baroku i oświecenia opowiedziana zarówno z perspektywy królewskiej alkowy, jak paryskich salonów i ogrodów Wersalu. Piękne i ambitne kobiety, jedne przebiegłe i niebezpieczne, inne - wierne i cnotliwe, pozostając w cieniu, częstokroć sprawują realną władzę. Ich pozycja zawsze wiąże się z jakąś słabością po stronie mężczyzn: niepełnoletnością, zgubnymi namiętnościami czy chorobą. Niektóre w przemyślany sposób obchodzą prawo salickie, umożliwiające dziedziczenie korony po zmarłym mężu...

Czechy i Słowacja - do niedawna (dla niektórych nadal) Czechosłowacja. Ludzie mówiący śmiesznym językiem, pijący dużo piwa i mający absurdalne poczucie humoru. W polskim społeczeństwie znajomość kultury sąsiadów często opiera się właśnie na hasłach, a opinia o nich - na stereotypach. Warto więc poznać prawdziwą twarz Pepików, którzy tak jak Polacy, rzuceni przez kaprys historii między Niemcy i Rosję, musieli wywalczyć sobie wolność. Mariusz Surosz w siedemnastu esejach poświęconych ważnym, a w większości mało znanym w Polsce postaciom opowiada o astronomie, który porwał za sobą dziesiątki tysięcy Czechów i Słowaków, dążąc do utworzenia państwa, o największej miłości Franza Kafki, o playboyu, którego śmierć stała się symbolem końca demokracji w Europie Środkowej, o filozofie broniącym zakazanego przez władze zespołu rockowego, o murarzu, który został wydawcą książek i był za to prześladowany, o poecie - laureacie Literackiej Nagrody Nobla. Ale też o naziście, który nienawidził Czechów, a miał nad nimi władzę niemalże absolutną, i o komuniście, który zaprzedał swój naród.

Frida Kahlo, Joanna d’Arc, Mata Hari, Kleopatra, Maria Skłodowska-Curie, Josephine Baker, Isadora Duncan, Zelda Fitzgerald, Anna Boleyn i dwadzieścia sześć innych - nadawały kierunek historii, tworzyły dobra kultury, nauki i sztuki, naruszały zastaną hierarchię wartości. Elizabeth Mahon przedstawia kobiety odważne i zdecydowane, twórcze i inteligentne, trzeźwo myślące i bezwzględne. Opisuje nie tylko działalność publiczną, ale też osobiste losy bohaterek. Wszystkie daleko wykraczały poza normy i stereotypy, wszystkie z determinacją broniły własnych przekonań, pragnień, wizji. Nonkonformistki - kiedyś szokowały, z dzisiejszej perspektywy wiemy, że ich poczynania były przejawem walki z traktowaniem płci pięknej jako podpory dla męskiego świata. Postaci te przeważnie budzą nasz podziw, ale nawet jeśli w ich życiorysach pojawia się coś, co wywołuje niesmak, nie przestają nas fascynować. Ponieważ wpłynęły na rzeczywistość, która nie uległaby zmianie, gdyby nie one.